Brief van Hubert Lampo toen de actie van de Vlaamse schrijvers op gang kwam.

13 maart 1970

Beste Roger,

Ik ontvang zopas de brief, die je aan Jeroen Brouwers stuurde en die hem aan mij doorzond omdat hij ook mij op vele plaatsen aangaat.
Pas nu weten wij (hoofdzakelijk Walter Van den Broeck en ik), dat er onmiddellijk voor een verzoek om vrijstelling (in petitievorm) moet gezorgd worden. Dit dank zij die brief aan Jeroen.  Ik heb Strieleman al opgebeld en maandagmorgen ga ik bij hem met het ontwerp tot petitie+uitleg aan de bestemmelingen. Strielemans zorgt voor de vermenigvuldiging van de documenten, die dan nog dezelfde dag op de bus gaan en nog op het nippertje kunnen terug zijn.

Strieleman staat volledig achter je, alsook de Vereniging van Letterkundigen, het Willemsfonds en honderden particulieren. Je mag het zo bekijken dat de actie vanaf maandag 16 definitief van wal steekt.

Alles wat ik aan concrete elementen in mijn eigen brief aan Brouwers schreef waren gegevens (o.m. de prijs van een ontwenningskuur), mij verstrekt door Sonneville. Ik zie nu in dat Strieleman, Van den Broeck en ik zelf de zaak voorgoed moeten amorceren. Sonneville doet nuttig werk door je boek te verkopen, doch hij behoort tot een psychisch type (en is   Westvlaming bovendien), waarik moeilijk hoogte van krijg. Als hij wat kan doen buiten de verkoop van je werk, des te beter en in dank aanvaard. Hoe dan ook, als ik Brouwers naïefheden schreef dan was het in commissie. Ik heb al een boel mensen wakker geschud voor de kwestie.

Ik ben nogal optimistisch, wat je vrijstelling betreft. Daarna komt de vuurproef, beste kerel! Alles zal gedaan worden om je te helpen. Alleen vraag ik je met de grootste nadruk je voor ogen te houden, dat de ontwenningskuur een bijkomstige voorzorg moet zijn en dat je het (dat is mijn innigste overtuiging) met jouw geestelijke capaciteiten (zie je boeken) ook op dit ogenblik alleen kunt halen. Voor mijn part is het onvermijdelijk dat er ook een onbewuste soort van auto-suggestie meespeelt, dat je palfium niet kunt laten, dat het toch weer mis zal lopen, net als tevoren, enzovoort. Zou het niet die ONBEWUSTE autosuggestie zijn, die je reeds parten speelde? Ik ben er van overtuigd, dat het helemaal niet onmogelijk is voor een talentvolle en lucide kerel als jij, tot een GEDECONTRACTEERDE, van energiek knarsetanden verstoken toestand van zelfvertrouwen te komen, een soort van humorvol afwenden van een behoefte, die toch ergens op een FICTIE, een soort van moderen MYTHE neerkomt, waardoor een GEAMUSEERDE tevredenheid bij je ontstaat, omdat het, après tout toch maar dàt was, waarbij dan,- in elk geval omringd door de hartelijke warmte van allen, die van je houden en je waarderen -, voorgoed je reeds zo brillant ingezette carrière kan beginnen als proza-schijver van uitzonderlijk formaat. Zulks nog wel op het ogenblik, dat er een duidelijk verlangen waarneembaar is bij het publiek naar ECHT talent, ECHTE literatuur, na de jarenlange mannekensmakerij van experimentelen en gefrustreerde, would-be erotiekers.

Komaan, Roger, kop omhoog, ondanks alles, IK BEN ER VAN OVERTUIGD, DAT HET EINDE VAN JE MISERES ZEER NABIJ IS. La vie commence à quarante ans en we zijn toch mannen van ANTWARREPEN, of soms niet?

Ik hou je op de hoogte.

Ik druk vriendschappelijk je hand

Hubert Lampo