De Brakke Hond 67
In 2000 wijdde het literair tijdschrift De Brakke Hond een themanummer aan Van de Velde, naar aanleiding van zijn 30ste sterfdag.
De teksten van het themanummer zijn helaas niet meer beschikbaar op de site van De Brakke Hond. Daarom hebben we de essays hier hernomen.
Getraliede reservaten van Roger Van de Velde
Een gezamelijk themanummer van De Brakke Hond en Gierik & NVT.
Toen: Brieven van Roger van de Velde
Nu: Brieven van tijdgenoten en geestverwanten
Het voorstel om speciale aandacht te besteden aan de dertigste sterfdag van Roger van de Velde werd gedaan door Erik Vlaminck, voor wie Van de Velde zelfs een van de voorbeelden was om zelf met schrijven te beginnen.
Dezelfde avond ontstond het idee om in twee literaire tijdschriften - Gierik & NVT en De Brakke Hond - een complementair katern over leven en werk van Roger van de Velde te publiceren. Met Stefan Brijs - die in krantenessays (De vergeethoek) en zijn boek Kruistochten al met veel piëteit verwaarloosde schrijvers terug onder de aandacht bracht - vormden Erik en ik een ad hoc redactietje, dat voor beide tijdschriften het katern samenstelde.
In deze interneteditie zijn beide katernen terug samengesmolten en zijn twee nieuwe delen gemaakt met dezelfde totaalinhoud. Een eerste deel bestaat uit (eerder nog ongepubliceerde) brieven die we via diverse kanalen op het spoor kwamen, waarvoor de weduwe van Roger van de Velde toestemming tot publicatie gaf.
Aan enkele tijdgenoten van Van de Velde vroegen we om hem, dertig jaar na dato, een brief te schrijven (oorspronkelijk gepubliceerd in Gierik & NVT), en enkele schrijvers van de latere generatie beschreven voor ons hoe ze zich door Van de Velde geïnspireerd voelen (oorspronkelijk gepubliceerd in De Brakke Hond). Als deze brieven zijn samengebacht in een tweede deel.
Johan Vandenbroucke